Regeling Woningbouwimpuls toegankelijker gemaakt

Met de Regeling Woningbouwimpuls 2020 wordt uitvoering gegeven aan het Besluit Woningbouwimpuls 2020 (WBI2020), dat erop is gericht om gemeenten beter in staat te stellen om een bijdrage te leveren aan het inlopen van het woningtekort en het meerjarig hoog houden van de bouwproductie.

De nu bekendgemaakte wijziging van de regeling moet ervoor zorgen dat het financiële instrument toegankelijker wordt voor projecten buiten de grotere steden, onder meer door het verlagen van de minimale projectomvang.

Lagere ondergrens
Tot de derde tranche kende de regeling een minimale projectomvang van 500 woningen. Deze minimale projectomvang is stapsgewijs verlaagd. In de vierde tranche konden bijvoorbeeld alle kleine gemeenten met minder dan 50.000 inwoners een aanvraag indienen voor een project met minimaal 200 woningen.

Voor de zesde tranche, die open wordt gesteld van 18 december 2023 tot en met 12 februari 2024, wordt de ondergrens nu voor alle gemeenten op 200 woningen gesteld.

Beoordelingskader
Ook het beoordelingskader voor de beoordeling van aanvragen is aangepast. Specifiek gaat het om de totstandkoming van de urgentiescore. De aanpassing van de urgentiescore past volgens BZK beter bij de huidige woningbouwopgave, door een nadrukkelijkere koppeling met de woondeals te maken.

Voor de urgentiescore kunnen in totaal 10 punten worden behaald. Het subcriterium 'Omvang van de woningbouwopgave' wordt nog steeds op basis van de relatieve regionale bouwopgave vastgesteld (de bouwopgave als aandeel van de huidige woningvoorraad), en kan 2 tot 8 punten opleveren.

Daarnaast kunnen aanvragen maximaal 2 urgentiepunten behalen. Gemeenten kunnen urgentiepunten behalen voor aanvragen uit woondeals die substantiële additionele aantallen bovenop de bestaande afspraken behalen of voor aanvragen die een aantoonbare versnelling of vergroting van (aspecten van) de bestaande woondeals mogelijk maken.

Ten eerste kunnen de gemeenten extra urgentiepunten behalen als ze onderdeel zijn van een woondeal waarin een deel van de extra woningbouwopgave wordt ondervangen. Ten tweede kunnen gemeenten extra urgentiepunten behalen als ze inzet tonen om specifieke onderdelen van de woondeal uit te voeren.

Herkansingsprocedure
De voorgaande tranches laten zien dat het gemeenten vaak lukt om in een volgende tranche een in eerste instantie afgewezen aanvraag te verbeteren en alsnog een positief advies van de Toetsingscommissie te krijgen. Enerzijds is dit positief en kunnen gemeenten de tijd tussen tranches goed gebruiken om de aanvraag te verbeteren. Anderzijds komen gemeenten in die periode vaak niet verder in de planvorming en lopen zij onnodig vertraging op.

Deze vertraging kan voortaan voorkomen worden door een correctieronde in het aanvraag- en beoordelingsproces op te nemen. Op die manier kunnen de inzichten die zijn verworven tijdens de eerste aanvraag sneller worden toegepast en kostbare vertraging in het project worden voorkomen. De 'herkansingsronde' moet daarin voorzien.

Het gaat hierbij om een extra aanvraagronde die, mits er nog middelen over zijn, kort na de bekendmaking van de resultaten van een eerdere aanvraagronde open wordt gesteld. Alléén gemeenten die in de eerste aanvraagronde een aanvraag hebben ingediend die is afgewezen, kunnen meedoen aan deze herkansingsronde. Deze herkansing is met name gericht op gemeenten van wie een aanvraag eenvoudig hersteld kan worden.