Aanscherping STAP-budget in strijd tegen misbruik

De vier grootste inhoudelijke aanpassingen zijn achtereenvolgens de verleningsgrens, het uitsluiten van scholingen, de openbaarmaking van toekenningen en definitiewijzigingen.

Verleningsgrens
Uit de monitoringgegevens van UWV blijkt dat een beperkt aantal opleiders met een aantal scholingen een relatief groot beslag legt op het STAP-budget. Steeds vaker blijkt dat een aantal onderwijsinstellingen het STAP-budget inzet als een verdienmodel waarin getracht wordt met slimme marketing ongelimiteerd te werven en zoveel mogelijk subsidie binnen te halen. Om dit tegen te gaan is besloten om het aantal deelnemers te begrenzen dat met STAP-subsidie bij een opleider een scholing kan volgen. Dit leidt tot behoud van keuzemogelijkheden voor de burger. Een bijkomend effect van deze maatregel zal zijn dat het toegekende STAP-budget als publiek middel beter verspreid wordt over de opleiders.

Indien binnen een kalenderjaar het maximum aan subsidieverleningen voor een scholing, oftewel de verleningsgrens, is bereikt, wordt deze scholing zo snel mogelijk na bereiken van die grens niet meer getoond in het scholingsregister.

De opleider wordt hierover geïnformeerd. Uit dit register kan de burger scholing kiezen, waardoor het van belang is dat het register accuraat is. Om te voorkomen dat hij zich oriënteert op scholingen waarvoor in opvolgende aanvraagtijdvakken van dat kalenderjaar niet langer subsidie wordt verleend, moeten deze niet vindbaar zijn. Per het eerstvolgende kalenderjaar worden de scholingen die in het voorgaande kalenderjaar de verleningsgrens hadden bereikt, weer in het scholingsregister getoond en zijn deze weer beschikbaar voor de burger voor het aanvragen van subsidie.

Bij de toepassing van de verleningsgrens gaat het om de combinatie van scholing en opleider. Op basis van de ervaring in het eerste jaar, is de inschatting dat een beperkt aantal opleiders met deze maximering geconfronteerd zal worden. Voor burgers zijn de gevolgen van het bereiken van het maximum voor een specifieke scholing beperkt, omdat zij een andere scholing bij dezelfde of een vergelijkbare scholing bij een andere aanbieder kunnen uitkiezen.

Uitsluiten van scholingen
Als een opleider niet aan de voorwaarden van de regeling had voldaan, kon voorheen enkel worden besloten tot uitsluiting van de opleider in het scholingsregister en van beschikbaarheid tot subsidie. In bepaalde gevallen is dit een te zware sanctie gebleken. Daarom is er nu de mogelijkheid om op scholingsniveau, dus per scholing, te kunnen uitsluiten naast het kunnen uitsluiten van de opleider wanneer dit proportioneel is.

Openbaarmaking
Indien een opleider zijn scholingsaanbod aan het STAP-scholingsregister toevoegt, stemt deze impliciet in met alle voorwaarden en vereisten van de regeling en daarmee tevens met de voorwaarde dat gegevens over de op basis van deze subsidieregeling ontvangen subsidie openbaar gemaakt kunnen worden. Het gaat daarbij om de volgende gegevens: de bedrijfsnaam en de vestigingsplaats van de opleider, per scholing het aantal toekenningen en de daarvoor toegekende subsidiemiddelen. Opleiders worden hierover geïnformeerd.

Definitiewijzigingen
Er is gebleken dat duidelijkheid gewenst is rond de definitie van scholing en subsidiabele kosten. In de definitie van scholing is strenger afgebakend dat het moet gaan om een vooraf vastgesteld programma, waar een docent aan verbonden is en enige vorm van toetsing is. Onder vooraf vastgesteld programma wordt verstaan dat er een curriculum is waaruit leerdoelen zijn af te leiden. Ook is het nodig dat een docent, al dan niet op oproep, beschikbaar is wanneer de deelnemer een vraag heeft. Dit maakt dat er echt sprake moet zijn van een kennisoverdracht en bijvoorbeeld congressen of lezingen zijn uitgesloten. Er is voor gekozen om deze wijziging later in werking te laten treden, namelijk per 1 mei 2023. Het is namelijk voorstelbaar dat opleiders tijd nodig hebben om na te gaan of deze wijziging gevolgen heeft voor hun scholingsaanbod.